O obxectivo deste traballo parte dunha preocupación esencial, que non é outra que a demostrada insostibilidade dos procesos de ocupación do territorio e expansión urbanas seguidos nos últimos anos. Advertida esta indesexable realidade, que se non tivese sido pola crise acusada especialmente no sector inmobiliario, aparecía xa como un feito imparable, con este estudo, tratamos de responder á pregunta de se no noso ordenamento xurídico, podemos encontrar o conxunto de regras xurídicas necesarias para levar a cabo un desenvolvemento territorial sostible ou se pola contra, a toma de decisións urbanísticas en converxencia cos requirimentos do desenvolvemento sostible se fai depender exclusivamente das "boas intencións" do planificador, unicamente vinculado ás esixencias do principio de desenvolvemento sostible por virtude dun conxunto de directrices, principios, normas programáticas, obxectivos e declaracións xuridificados no chamado Soft Law. Esta concreción temática levounos a abordar un estudo dende a perspectiva dos principios xerais do Dereito, esbozando un subprincipio, o do desenvolvemento urbano sostible, que ao igual que os principios de integración, de precaución e acción preventiva, ou mesmo de prevalencia da protección ambiental sobre a ordenación do territorio, desenvolven e complementan ao máis amplo principio de desenvolvemento sostible. Este subprincipio, ao noso xuízo constituirá o acicate fundamental que nos permita poñer en práctica unha planificación territorial que teña en conta a necesaria sostibilidade que esixe a constitución e desenvolvemento dos nosos ámbitos urbanos.